Nowy Testament

Dzieje 2:1-10 Słowo Życia (PSZ)

1. Kilka dni później nadeszło święto Pięćdziesiątnicy. Wszyscy wierzący znowu byli razem w tym samym miejscu.

2. Nagle dał się słyszeć z nieba szum jakby potężnego huraganu, który wypełnił cały dom.

3. Ukazały się im także jakby języki ognia, które się rozdzieliły i osiadły na każdym z nich.

4. Wszyscy zostali wtedy napełnieni Duchem Świętym i zaczęli mówić obcymi im językami, zgodnie z wolą Ducha.

5. W tym czasie przebywali w Jerozolimie pobożni Żydzi, pochodzący z wielu różnych krajów świata.

6. Gdy usłyszeli hałas, tłumnie zbiegli się i stanęli oszołomieni. Każdy z nich słyszał bowiem, jak uczniowie mówią w ich własnym języku.

7. – Jak to możliwe? – dziwili się. – Przecież wszyscy ci ludzie pochodzą z Galilei?

8. Dlaczego więc słyszymy swój własny język, język kraju, w którym się urodziliśmy?

9. Partowie, Medowie i Elamici, mieszkańcy Mezopotamii, Judei, Kapadocji, Pontu, Azji,

10. Frygii, Pamfilii, Egiptu, mieszkańcy Libii z okolic Cyreny, przybysze z Rzymu (zarówno Żydzi, jak i poganie nawróceni na judaizm),

Czytaj pełny rozdział Dzieje 2