1. Mój synu! Uważaj na Moją Mądrość; ku Mojej roztropności skłoń twe ucho,
2. byś zachował rozwagę, a twoje usta strzegły poznania.
3. Bowiem usta cudzej kapią samościekającym miodem, a jej podniebienie gładsze jest niż oliwa.
4. Ale jej koniec jest gorzki jak piołun, ostry jak miecz obosieczny.
5. Jej nogi schodzą do śmierci, a jej kroki trzymają się Krainy Umarłych.
6. Chwieją się jej manowce, byś nie wyrównał sobie drogi życia; nie zdołasz jej poznać.