Stary Testament

Nowy Testament

Przypowieści Salomona 20:1-17 Nowa Biblia Gdańska (NBG)

1. Wino czyni szydercą, ostry napój – zgiełkliwym; nikt nie jest mądrym, kto się nim odurza.

2. Niczym ryk lwa jest uniesienie króla; kto go jątrzy – zawinia przeciw sobie.

3. Jest zaszczytem dla męża, gdy stroni od kłótni, bo każdy głupiec je wszczyna.

4. Leniwy nie orze z powodu zimna; lecz nic nie znajdzie, kiedy będzie szukał w trakcie żniwa.

5. Zamiar spoczywa w ludzkim sercu niby głęboka woda; lecz mąż rozumny umie go wydobyć na wierzch.

6. Prawie każdy człowiek natrafia na człowieka mu życzliwego; ale wiernego przyjaciela – któż takiego znajdzie?

7. Gdy sprawiedliwy chodzi w swej nieskazitelności – szczęśliwe są po nim jego dzieci.

8. Kiedy król zasiada na tronie sprawiedliwości – rozwiewa swymi oczyma każdą niecność.

9. Kto może powiedzieć: Zdjąłem z mojego serca zmazę, jestem czysty od moich grzechów.

10. Dwojaka waga i dwojaka miara – obie są ohydą dla WIEKUISTEGO.

11. Już chłopiec daje się poznać w swych postępkach; czy jego działalność będzie czystą i prawą.

12. Ucho, które słyszy i oko, które widzi – oba utworzył WIEKUISTY.

13. Nie kochaj się w spaniu, byś nie zubożał; trzymaj swe oczy otwarte, a nasycisz się chlebem.

14. Liche to, liche! – mówi kupujący; ale gdy odchodzi, chwali się zakupem.

15. Jest mnóstwo złota i korali; lecz najcenniejszym klejnotem są rozumne usta.

16. Zabierz mu jego szatę, bo za obcego zaręczył; zabierz mu ją w zastaw za tą cudzą sprawę.

17. Słodkim jest dla człowieka chleb obłudy; lecz w następstwie jego usta napełniają się żwirem.

Czytaj pełny rozdział Przypowieści Salomona 20