17. Na nich gnieżdżą się ptaki; bocian, którego domem są cyprysy.
18. Wysokie góry dla kozic, skały schronienia dla królików.
19. Ustanowił księżyc na pewne czasy, a słońcu wyznaczył jego zachód.
20. Ty sprawiasz ciemność i nastaje noc, w niej poruszają się wszelkie dzikie zwierzęta lasu.
21. Lwięta ryczą o żer, od Boga żądając swojego pożywienia.
22. Kiedy zajaśnieje słońce ustępują i zalegają w swoich kniejach.
23. A człowiek wychodzi do swej pracy, do swojej roboty do wieczora.
24. Jak liczne są Twoje dzieła, WIEKUISTY, wszystkie urządziłeś w mądrości, ziemia jest pełną Twych własności.
25. To wielkie morze, rozległe na wszystkie strony; gdzie są płazy bez liczby, zwierzęta duże i małe.
26. Tam krążą okręty oraz potwór, którego Ty stworzyłeś, aby się w nim rozkoszował.
27. Wszystko to spogląda ku Tobie, byś im na czas udzielił strawy.
28. Gdy im dajesz zbierają; otwierasz Twoją dłoń a nasycają się dostatkiem.
29. Ukrywasz Twoje oblicze a ogarnia je trwoga; odbierasz im ducha umierają oraz wracają do swego prochu.
30. Wioniesz Twym tchnieniem i się odradzają, odnawiasz oblicze ziemi.
31. Niech WIEKUISTEMU będzie chwała na wieki, niech BÓG raduje się Swoimi stworzeniami.
32. Kiedy spojrzy na ziemię ona zadrży; dotknie się gór a zadymią.
33. Póki życia będą śpiewał WIEKUISTEMU oraz wysławiał Boga dopóki istnieję.
34. Oby Mu miłą była moja mowa, a ja będę się cieszył przy WIEKUISTYM.