13. Z Twoich sklepień zraszasz góry a ziemia nasyca się owocem Twoich dzieł.
14. Wyprowadzasz trawę dla bydła i rośliny na użytek człowieka, aby z ziemi wydobył chleb.
15. I by wino rozweselało serca ludzi, ich oblicze jaśniało od oliwy, a chleb posilał wnętrze człowieka.
16. Napojone są drzewa WIEKUISTEGO, cedry Libanu, które zasadził.
17. Na nich gnieżdżą się ptaki; bocian, którego domem są cyprysy.
18. Wysokie góry dla kozic, skały schronienia dla królików.
19. Ustanowił księżyc na pewne czasy, a słońcu wyznaczył jego zachód.
20. Ty sprawiasz ciemność i nastaje noc, w niej poruszają się wszelkie dzikie zwierzęta lasu.
21. Lwięta ryczą o żer, od Boga żądając swojego pożywienia.
22. Kiedy zajaśnieje słońce ustępują i zalegają w swoich kniejach.
23. A człowiek wychodzi do swej pracy, do swojej roboty do wieczora.
24. Jak liczne są Twoje dzieła, WIEKUISTY, wszystkie urządziłeś w mądrości, ziemia jest pełną Twych własności.
25. To wielkie morze, rozległe na wszystkie strony; gdzie są płazy bez liczby, zwierzęta duże i małe.
26. Tam krążą okręty oraz potwór, którego Ty stworzyłeś, aby się w nim rozkoszował.