21. Zaś jeśli ktoś się dotknął czegoś nieczystego bądź nieczystości człowieczej, bądź nieczystego zwierzęcia, bądź jakiegokolwiek nieczystego potwora i będzie jadł mięso ofiary opłatnej poświęconej WIEKUISTEMU ta dusza będzie wytracona ze swojego ludu.
22. WIEKUISTY także oświadczył Mojżeszowi, mówiąc:
23. Powiedz synom Israela tak: Nie będziecie jeść żadnego łoju z byka, ani z owcy, ani z kozy.
24. Ale może być użyty do wszelkiej potrzeby łój padliny i łój rozszarpanego; jednak jeść jadać go nie będziecie.
25. Bo kto by jadł łój z bydląt, z których przynosi się ofiarę WIEKUISTEMU ta dusza, która jadła, będzie wytracona ze swego ludu.
26. Nie będziecie też jadać żadnej krwi we wszystkich waszych siedzibach, ani z ptactwa, ani z bydląt.
27. Każdy, kto będzie jadł jakąkolwiek krew ta dusza, która ją jadła, będzie wytracona ze swego ludu.
28. WIEKUISTY także oświadczył Mojżeszowi, mówiąc:
29. Powiedz synom Israela tak: Kto chce przynieść swoją ofiarę opłatną WIEKUISTEMU niech sam przyniesie swoją ofiarę WIEKUISTEMU, ze swojej ofiary opłatnej.
30. Niech jego ręce przyniosą ogniowe ofiary dla WIEKUISTEGO; niech przyniesie łój wraz z mostkiem; mostek aby stawić go jako przedstawienie przed obliczem WIEKUISTEGO.
31. Zaś kapłan puści łój z dymem na ofiarnicy, a mostek będzie dla Ahrona i jego synów.
32. Także oddacie kapłanowi prawą łopatkę jako podniesienie z waszych ofiar opłatnych.
33. Który z synów Ahrona przynosi z ofiar opłatnych krew i łój temu dostanie się w udziale prawa łopatka.
34. Bowiem mostek przedstawienia oraz łopatkę podniesienia wziąłem od synów Israela z ich ofiar opłatnych, i oddałem je kapłanowi Ahronowi oraz jego synom, jako część wyznaczoną na wieki od synów Israela.