10. Wtedy, między synami israelskimi, wystąpił syn israelskiej niewiasty, który był jednak synem micrejskiego męża i pokłócili się w obozie syn owej israelskiej niewiasty z israelskim mężem.
11. A syn owej israelskiej niewiasty złorzeczył Imieniu Boga oraz bluźnił. Zatem sprowadzili go do Mojżesza. A imię jego matki to Szelomith córka Dybrego z pokolenia Dana.
12. Więc poddali go pod straż, dopóki im nie oznajmią, stosownie do orzeczenia WIEKUISTEGO.
13. Wtedy WIEKUISTY powiedział tak do Mojżesza:
14. Wyprowadź tego bluźniercę poza obóz i niech wszyscy, którzy to słyszeli, włożą na jego głowę swoje ręce, po czym niech go ukamienuje cały zbór.
15. Zaś synom Israela powiesz tak: Ktokolwiek by bluźnił swojemu Bogu poniesie swój grzech.
16. A kto by złorzeczył Imieniu WIEKUISTEGO będzie wydany na śmierć; kamienując ukamienuje go cały zbór, tak cudzoziemiec, jak i krajowiec. Gdyby złorzeczył Imieniu Boga będzie wydany na śmierć.
17. Kto by też zabił jakąkolwiek istotę ludzką będzie wydany na śmierć.
18. A kto by zabił bydlę zapłaci za nie; względnie odda bydlę za bydlę.
19. Kto by przyprawił o kalectwo swojego bliźniego jak uczynił, niech mu się stanie.
20. Złamanie za złamanie, oko za oko, ząb za ząb; tak jak on zadał kalectwo człowiekowi tak i jemu niech będzie zadane.