Stary Testament

Nowy Testament

3 Księga Mojżesza 13:30-37 Nowa Biblia Gdańska (NBG)

30. wtedy kapłan obejrzy zakażenie a oto na wygląd jest głębsze niż skóra, i znajduje się na nim pożółkły, cienki włos wtedy kapłan uzna go za nieczystego; to jest strup trądu głowy, albo brody.

31. Zaś jeśli kapłan zobaczył zakażenie strupem a oto na wygląd nie jest głębsze niż skóra i nie ma na nim czarnego włosa wtedy kapłan zamknie zarażonego strupem na siedem dni.

32. A siódmego dnia kapłan obejrzy zakażenie a oto strup się nie rozszerzył; nie ma na nim pożółkłego włosa i strup na wygląd nie jest głębszy niż skóra.

33. Wtedy ten człowiek da się ostrzyc, jednak miejsca strupa nie ostrzyże; a kapłan zamknie zakażonego strupem na drugie siedem dni.

34. A siódmego dnia kapłan obejrzy strup a oto strup się nie rozszerzył po skórze i na wygląd nie jest głębszy niż skóra; więc kapłan uzna go za czystego, zaś on wypierze swoje szaty i będzie czystym.

35. A jeżeli po jego oczyszczeniu strup zaczął się szerzyć po skórze,

36. i kapłan go zobaczy a oto strup szerzy się po skórze; wtedy niech kapłan nie szuka pożółkłego włosa; człowiek ten jest nieczysty.

37. Jeśli jednak strup pozostał w swoim stanie i wyrósł na nim czarny włos to znaczy, że strup się zagoił, jest czysty, więc kapłan uzna go za czystego.

Czytaj pełny rozdział 3 Księga Mojżesza 13