Rozdziały

  1. 1
  2. 2
  3. 3
  4. 4
  5. 5
  6. 6
  7. 7
  8. 8
  9. 9
  10. 10
  11. 11
  12. 12
  13. 13
  14. 14
  15. 15
  16. 16
  17. 17
  18. 18
  19. 19
  20. 20
  21. 21
  22. 22
  23. 23
  24. 24
  25. 25
  26. 26
  27. 27

Stary Testament

Nowy Testament

3 Księga Mojżesza 13 Nowa Biblia Gdańska (NBG)

1. Nadto WIEKUISTY powiedział do Mojżesza i do Ahrona, mówiąc:

2. Człowiek, któremu wystąpi na skórze jego ciała nabrzmiałość, albo przyrzut, albo plama i wyda się jak zaraza trądu na skórze jego ciała będzie przyprowadzony do kapłana Ahrona, albo do któregoś z kapłanów, jego synów.

3. A gdy kapłan zobaczy zakażenie na skórze ciała, że włos zbielał na zakażeniu i na wygląd zakażenie jest głębsze niż skóra jego ciała wtedy to jest zaraza trądu. Zatem kapłan go obejrzy oraz uzna go za nieczystego.

4. A jeśli plama na skórze jego ciała byłaby biała, ale na wygląd nie głębsza niż skóra, oraz nie zbielał na niej włos wtedy kapłan zamknie zakażonego na siedem dni.

5. Po czym kapłan siódmego dnia go obejrzy a oto zakażenie pozostało w swoim stanie oraz nie rozszerzyło się po skórze; wtedy kapłan zamknie go na następne siedem dni.

6. Po czym siódmego dnia kapłan powtórnie go obejrzy a oto zakażenie pozostało w swoim stanie oraz nie rozszerzyło się po skórze. Wtedy kapłan uzna go za czystego; to jest przyrzut; niechaj wypierze swoje szaty, a będzie czystym.

7. Ale jeśli po jego ukazaniu się przed kapłanem w celu oczyszczenia, przyrzut bardziej się rozszerzył po skórze wtedy ukaże się po raz drugi przed kapłanem.

8. A kapłan go obejrzy a oto przyrzut rozszerzył się po skórze. Wtedy kapłan uzna go za nieczystego; to jest trąd.

9. Gdy na człowieku będzie zaraza trądu, zostanie on przyprowadzony do kapłana.

10. A kapłan to obejrzy a oto biała nabrzmiałość na skórze. Nadto zmieniła ona włos na biały, albo na wybujanie w nabrzmiałości dzikiego mięsa.

11. Wtedy na skórze jego ciała znajduje się zastarzały trąd. Więc kapłan uzna go za nieczystego, lecz go nie zamknie, bo jest nieczystym.

12. A jeśli trąd rozwinął się na skórze i okrył całą skórę zakażonego, od głowy aż do jego nóg, w całym polu widzenia kapłana;

13. i kapłan zobaczy, że oto trąd okrył całe jego ciało wtedy zakażenie uzna za czyste; wszystko pobielało i jest czyste.

14. Jednak w dniu, w którym się ukaże na nim dzikie mięso będzie nieczystym.

15. Kiedy kapłan zobaczy dzikie mięso uzna go za nieczystego; dzikie mięso jest nieczyste, to jest trąd.

16. Jednak jeśli zniknie dzikie mięso oraz zamieni się na białe, wtedy niech przyjdzie do kapłana.

17. A kapłan go obejrzy a oto zakażenie zamieniło się na białe; więc kapłan uzna zakażenie za czyste; on jest czystym.

18. A gdyby na cielesnej naturze, na jej skórze powstał wrzód i się zagoił,

19. po czym na miejscu tego wrzodu wystąpiła biała nabrzmiałość, albo biała zaczerwieniona plama wtedy będzie to pokazane kapłanowi.

20. Zatem kapłan zobaczy a oto na wygląd jest głębszą niż skóra i zbielał na niej włos. Wtedy kapłan uzna go za nieczystego; to jest zaraza trądu, która rozwinęła się na wrzodzie.

21. A kiedy ją kapłan obejrzał a oto nie ma na niej białego włosa, nie jest też głębsza niż skóra i nadto ściemniała, wtedy kapłan go zamknie na siedem dni.

22. A jeżeli się szerzy po skórze kapłan uzna go za nieczystego; to jest zaraza.

23. Zaś jeśli owa plama pozostaje na swoim miejscu i się nie szerzy to jest zapalenie wrzodu, więc kapłan uzna go za czystego.

24. Również gdyby na cielesnej naturze, na jej skórze powstała oparzelina od ognia i wybujałość oparzeliny zamieniła się w białą plamę; zaczerwienioną, albo tylko białą;

25. wtedy kapłan ją obejrzy a oto włos zbielał na plamie i na wygląd jest głębszą niż skóra to jest trąd, który rozwinął się na oparzelinie. Zatem kapłan uzna go za nieczystego; to jest zaraza trądu.

26. A jeśli ją kapłan obejrzał a oto nie ma na plamie białego włosa i nie jest też głębszą niż skóra, a przy tym ściemniała; wtedy kapłan zamknie go na siedem dni.

27. Po czym kapłan obejrzy go siódmego dnia. I jeżeli się szerzy po skórze, wtedy kapłan uzna go za nieczystego; to jest zaraza trądu.

28. Zaś jeśli owa plama pozostawała na swoim miejscu; nie szerzyła się po skórze, a przy tym ściemniała to jest nabrzmiałość z oparzeliny. Więc kapłan go oceni jako czystego, bowiem to jest zapalenie oparzeliny.

29. Jeżeli u mężczyzny, lub u niewiasty ukaże się zakażenie na głowie, albo na brodzie,

30. wtedy kapłan obejrzy zakażenie a oto na wygląd jest głębsze niż skóra, i znajduje się na nim pożółkły, cienki włos wtedy kapłan uzna go za nieczystego; to jest strup trądu głowy, albo brody.

31. Zaś jeśli kapłan zobaczył zakażenie strupem a oto na wygląd nie jest głębsze niż skóra i nie ma na nim czarnego włosa wtedy kapłan zamknie zarażonego strupem na siedem dni.

32. A siódmego dnia kapłan obejrzy zakażenie a oto strup się nie rozszerzył; nie ma na nim pożółkłego włosa i strup na wygląd nie jest głębszy niż skóra.

33. Wtedy ten człowiek da się ostrzyc, jednak miejsca strupa nie ostrzyże; a kapłan zamknie zakażonego strupem na drugie siedem dni.

34. A siódmego dnia kapłan obejrzy strup a oto strup się nie rozszerzył po skórze i na wygląd nie jest głębszy niż skóra; więc kapłan uzna go za czystego, zaś on wypierze swoje szaty i będzie czystym.

35. A jeżeli po jego oczyszczeniu strup zaczął się szerzyć po skórze,

36. i kapłan go zobaczy a oto strup szerzy się po skórze; wtedy niech kapłan nie szuka pożółkłego włosa; człowiek ten jest nieczysty.

37. Jeśli jednak strup pozostał w swoim stanie i wyrósł na nim czarny włos to znaczy, że strup się zagoił, jest czysty, więc kapłan uzna go za czystego.

38. Jeżeli u mężczyzny, lub u niewiasty, na skórze ciała ukażą się plamy białe plamy,

39. więc obejrzy to kapłan a oto na skórze ich ciała znajdują się blade, białe plamy to jest to liszaj, który rozkwitł na skórze; jest czystym.

40. Także człowiek, któremu wypadają włosy z głowy jest czystym; to łysienie.

41. A jeśli włosy wypadają po stronie twarzy i jest łysy, to też jest czysty.

42. Ale gdyby na łysiejącym miejscu, albo na łysinie ukazało się białe, zaczerwienione zakażenie to jest trąd, który wystąpił na jego łysiejącym miejscu, albo na jego łysinie.

43. Więc kapłan go obejrzy a oto na jego łysiejącym miejscu, albo na jego łysinie znajduje się biała, zaczerwieniona, podobna do trądu na skórze ciała nabrzmiałość zakażenia.

44. To jest to człowiek trędowaty, a na jego głowie jest jego zakażenie; jest nieczystym; kapłan uzna go za nieczystego.

45. Zaś trędowaty, dotknięty tą zarazą, otuli się po brodę i będzie wołał: Nieczysty, nieczysty; jego szaty będą rozdarte, a jego głowa będzie odkryta.

46. Przez cały czas, póki jest dotknięty zarazą będzie uważany za nieczystego. Jest nieczysty, będzie przebywał oddzielony; jego mieszkanie będzie poza obozem.

47. A jeśli także na szacie ukaże się zaraza trądu na szacie wełnianej, albo na szacie lnianej

48. czy to na osnowie, czy na wątku z lnu, albo z wełny; albo na jakimś wyrobie skórzanym;

49. a byłaby to zaraza zielonkawa, albo czerwonawa, która wystąpiła na szacie, na skórze, na osnowie, albo na wątku, albo na jakimkolwiek wyrobie skórzanym to jest zaraza trądu, więc ma być pokazana kapłanowi.

50. A kapłan obejrzy zakażenie i zamknie to zakażone na siedem dni.

51. A gdy zobaczy to zakażone siódmego dnia, że zakażenie szerzy się po szacie czy to na osnowie, czy na wątku, czy na skórze, czy na czymkolwiek, co zostało sporządzone do użytku ze skóry to jest to zaraza trądu jadowitego; to jest nieczyste.

52. Zatem tą szatę spali czy to osnowę, czy wątek z wełny, albo lnu, czy jakąkolwiek rzecz skórzaną, która była dotknięta zarazą; gdyż to jest trąd jadowity; to będzie spalone w ogniu.

53. Zaś gdyby kapłan zobaczył, że zakażenie nie szerzy się na szacie czy to na osnowie, czy na wątku, czy jakiejkolwiek skórzanej rzeczy

54. wtedy kapłan rozkaże, aby to, co jest dotknięte zarazą wyprano i zamknie je na drugie siedem dni.

55. A po wypraniu kapłan obejrzy zakażenie a oto zakażenie nie zmieniło swojej barwy i się nie rozszerzyło zatem jest ono nieczyste, spalisz je w ogniu; to jest głębokie wżarcie na wierzchniej, albo na spodniej jego stronie.

56. Jeśli zaś kapłan zobaczył, że po jego wypraniu, oto zakażenie ściemniało wtedy wydrze je z szaty, albo ze skóry; bądź z osnowy, bądź z wątku.

57. Gdyby jednak znowu wystąpiło na szacie bądź na osnowie, bądź na wątku, albo na jakiejkolwiek skórzanej rzeczy to jest szerzący się trąd; należy spalić w ogniu to, co jest dotknięte zakażeniem.

58. A szatę czy to osnowę, czy wątek, czy jakąkolwiek rzecz skórzaną, którą wyprałeś, po czym odeszło od niej zakażenie należy wyprać powtórnie i będzie czystą.

59. Oto nauka o zarazie trądu na szacie wełnianej, lnianej, bądź na osnowie, bądź na wątku; albo na jakiejkolwiek skórzanej rzeczy czy należy je uznać za czyste, czy za nieczyste.