Stary Testament

Nowy Testament

3 Księga Mojżesza 13:1-7 Nowa Biblia Gdańska (NBG)

1. Nadto WIEKUISTY powiedział do Mojżesza i do Ahrona, mówiąc:

2. Człowiek, któremu wystąpi na skórze jego ciała nabrzmiałość, albo przyrzut, albo plama i wyda się jak zaraza trądu na skórze jego ciała będzie przyprowadzony do kapłana Ahrona, albo do któregoś z kapłanów, jego synów.

3. A gdy kapłan zobaczy zakażenie na skórze ciała, że włos zbielał na zakażeniu i na wygląd zakażenie jest głębsze niż skóra jego ciała wtedy to jest zaraza trądu. Zatem kapłan go obejrzy oraz uzna go za nieczystego.

4. A jeśli plama na skórze jego ciała byłaby biała, ale na wygląd nie głębsza niż skóra, oraz nie zbielał na niej włos wtedy kapłan zamknie zakażonego na siedem dni.

5. Po czym kapłan siódmego dnia go obejrzy a oto zakażenie pozostało w swoim stanie oraz nie rozszerzyło się po skórze; wtedy kapłan zamknie go na następne siedem dni.

6. Po czym siódmego dnia kapłan powtórnie go obejrzy a oto zakażenie pozostało w swoim stanie oraz nie rozszerzyło się po skórze. Wtedy kapłan uzna go za czystego; to jest przyrzut; niechaj wypierze swoje szaty, a będzie czystym.

7. Ale jeśli po jego ukazaniu się przed kapłanem w celu oczyszczenia, przyrzut bardziej się rozszerzył po skórze wtedy ukaże się po raz drugi przed kapłanem.

Czytaj pełny rozdział 3 Księga Mojżesza 13