Stary Testament

Nowy Testament

Przypowieści Salomonowych 13:9-17 Biblia Gdańska (PBG)

9. Światłość sprawiedliwych jasna: ale pochodnia bezbożnych zgaśnie.

10. Samą tylko pychą człowiek zwady wszczyna, ale przy tych, co radę przyjmują, jest mądrość.

11. Bogactwa źle nabyte umniejszą się; ale kto je zgromadza ręką swą, przyczynia ich.

12. Nadzieja długa wątli serce; ale żądość wypełniona jest drzewem żywota.

13. Kto gardzi słowem Bożem, sam sobie szkodzi; ale kto się boi przykazania jego, odniesie nagrodę.

14. Nauka mądrego jest źródłem żywota ku ochronieniu się sideł śmierci.

15. Rozum dobry daje łaskę; ale droga przewrotnych jest przykra.

16. Każdy ostrożny umiejętnie sobie poczyna; ale głupi rozpościera głupstwo.

17. Poseł niezbożny upada we złe; ale poseł wierny jest lekarstwem.

Czytaj pełny rozdział Przypowieści Salomonowych 13