1. Waga fałszywa obrzydliwością jest Panu; ale gwichty sprawiedliwe podobają mu się.
2. Za pychą przychodzi hańba; ale przy pokornych jest mądrość.
3. Szczerość ludzi cnotliwych prowadzi ich; ale przewrotność przestępców potraci ich.
4. Niepomogą bogactwa w dzień gniewu; ale sprawiedliwość wybawia od śmierci.
5. Sprawiedliwość uprzejmego sprawuje drogę jego; lecz bezbożny dla bezbożności swojej upada.
6. Sprawiedliwość uprzejmych wybawia ich: ale przewrotni w złościach pojmani bywają.
7. Gdy umiera człowiek niepobożny, ginie nadzieja jego, a oczekiwanie mocarzy niszczeje.
8. Sprawiedliwy z ucisku wybawiony bywa; ale niepobożny przychodzi na miejsce jego.
9. Obłudnik usty kazi przyjaciela swego; ale sprawiedliwi umiejętnością wybawieni bywają.
10. Z szczęścia sprawiedliwych miasto się weseli; a gdy giną niezbożni, bywa radość.
11. Dla błogosławieństwa sprawiedliwych bywa wywyższone miasto; ale dla ust niepobożnych bywa wywrócone.
12. Głupi gardzi bliźnim swym; ale mąż roztropny milczy.
13. Obmówca obchodząc objawia tajemnice; ale kto jest wiernego serca, tai zwierzonej rzeczy.
14. Gdzie niemasz dostatecznej rady, lud upada; ale gdzie wiele radców, tam jest wybawienie.
15. Bardzo sobie szkodzi, kto za obcego ręczy; ale kto się chroni rękojemstwa, bezpieczen jest.
16. Niewiasta uczciwa dostępuje sławy, a mocarze mają bogactwa.
17. Człowiek uczynny dobrze czyni duszy swej; ale okrutnik trapi ciało swoje.
18. Niezbożnik czyni dzieło omylne; ale kto sieje sprawiedliwość, ma zapłatę trwałą.
19. Jako sprawiedliwość jest ku żywotowi, tak kto naśladuje złości, bliski jest śmierci.
20. Obrzydliwością są Panu przewrotni sercem; ale mu się podobają, którzy żyją bez zmazy.
21. Złośnik, choć sobie innych na pomoc weźmie, pomsty nie ujdzie; ale nasienie sprawiedliwych zachowane będzie.
22. Niewiasta piękna a głupia jest jako kolce złote w pysku u świni.
23. Żądza sprawiedliwych jest zawżdy ku dobremu; ale oczekiwanie niepobożnych, popędliwość.
24. Nie jeden udziela szczodrze, a wżdy mu przybywa; a drugi skąpi więcej niż trzeba, a wżdy ubożeje.
25. Człowiek szczodrobliwy bywa bogatszy; a kto nasyca, sam też będzie nasycony.
26. Kto zatrzymuje zboże, tego lud przeklina; ale błogosławieństwo nad głową tego, który je sprzedaje.
27. Kto pilnie szuka dobrego, nabywa przyjaźni; ale kto szuka złego, przyjdzie nań.
28. Kto ufa w bogactwach swych, ten upadnie; ale sprawiedliwi jako latorośl zielenieć się będą.
29. Kto czyni zamięszanie w domu swoim, odziedziczy wiatr, a głupi musi służyć mądremu.
30. Owoc sprawiedliwego jest drzewo żywota; a kto naucza ludzi, mądry jest.
31. Oto jeźli się sprawiedliwemu na ziemi nagroda staje, tedy daleko więcej niezbożnemu i grzesznikowi.