Stary Testament

Nowy Testament

Joba 27:11-22 Biblia Gdańska (PBG)

11. Uczę was, będąc w ręce Bożej, a jako idę z Wszechmocnym, nie taję.

12. Oto wy to wszyscy widzicie; przeczże wżdy próżność mówicie?

13. Tenci jest dział człowieka bezbożnego u Boga, a toć dziedzictwo okrutnicy od Wszechmocnego wezmą.

14. Jeźli się rozmnożą synowie jego, pójdą pod miecz: a potomstwo jego nie nasyci się chleba.

15. Którzy po nim zostaną w śmierci pogrzebieni będą, a wdowy jego nie będą go płakały;

16. Choćby srebra nazgromadzał jako prochu, a nasprawiał szat jako błota:

17. Tedy nasprawiać ich on, ale sprawiedliwy oblekać je będzie, a srebro ono niewinny dzielić będzie.

18. Zbuduje dom swój jako mól, a jako stróż budę wystawi.

19. Bogaty zaśnie, a nie będzie pogrzebiony; spojrzyli kto, alić go niemasz.

20. Zachwycą go strachy jako wody, w nocy go porwie wicher.

21. Pochwyci go wiatr wschodni, a odejdzie; bo wicher ruszył go z miejsca swego.

22. Toć Bóg nań dopuści, a nie przepuści mu, choć przed ręką jego prędko uciekać będzie.

Czytaj pełny rozdział Joba 27