20. No var det ei kvinne der som hadde lide av blødingar i tolv år. Ho gjekk bort til Jesus bakanfrå og rørte ved dusken på kappefliken hans.
21. For ho tenkte: «Kan eg berre få røra ved kappa hans, så blir eg frisk.»
22. Jesus snudde seg, og då han såg henne, sa han: «Ver ved godt mot, dotter! Trua di har frelst deg.» Og kvinna vart frisk i same stunda.
23. Då Jesus kom heim til forstandaren og fekk sjå fløytespelarane og den ståkande flokken, sa han:
24. «Gå ut! Jenta er ikkje død, ho søv.» Dei berre lo av han.
25. Så snart alle var sende ut, gjekk han inn og tok jenta i handa, og ho reiste seg opp.
26. Ordet om dette spreidde seg over heile landsdelen der.
27. Då Jesus gjekk derifrå, følgde to blinde etter han og ropa: «Miskunna deg over oss, du Davids son!»
28. Og då han var komen i hus, gjekk dei blinde inn til han. «Trur de at eg kan gjera dette?» spurde Jesus. «Ja, Herre», svara dei.
29. Då rørte han ved auga deira og sa: «Det skal bli som de trur.»
30. Og med ein gong vart auga deira opna. Jesus tala strengt til dei og sa: «Sjå til at ingen får vita det.»
31. Men dei gjekk ut og fortalde om han i heile området der.
32. Medan dei var på veg ut, kom det nokre til han med ein mann som var stum og hadde ei vond ånd.