8. Då læresveinane såg det, vart dei arge og sa: «Kva skal slik sløsing tena til?
9. Denne salven kunne vore seld for mange pengar som kunne gjevast til dei fattige.»
10. Men Jesus merka det og sa til dei: «Kvifor plagar de henne? Ho har gjort ei god gjerning mot meg.
11. Dei fattige har de alltid hos dykk, men meg har de ikkje alltid.
12. Då ho slo denne salven ut over kroppen min, salva ho meg til gravferda mi.
13. Sanneleg, eg seier dykk: Overalt i verda der dette evangeliet blir forkynt, skal det ho gjorde, bli fortalt til minne om henne.»
14. Ein av dei tolv, han som heitte Judas Iskariot, gjekk då til overprestane
15. og sa: «Kva vil de gje meg om eg gjev han over til dykk?» Dei talde opp tretti sølvpengar til han.
16. Og frå den stunda leita han etter eit lagleg høve til å svika Jesus.
17. Den første dagen i høgtida med usyra brød kom læresveinane til Jesus og spurde: «Kvar vil du vi skal stella til påskemåltidet for deg?»
18. Jesus svara: «Gå inn i byen, til den mannen de veit, og sei til han: ‘Meisteren seier: Tida mi er nær; hos deg vil eg halda påskemåltid med læresveinane mine.’»
19. Læresveinane gjorde som Jesus hadde sagt, og gjorde i stand påskemåltidet.