35. Himmel og jord skal forgå, men mine ord skal aldri forgå.
36. Men den dagen og timen kjenner ingen, ikkje englane i himmelen og heller ikkje Sonen, berre Faderen.
37. Som i Noahs dagar, så skal det vera når Menneskesonen kjem.
38. I tida før storflaumen åt og drakk dei, gifte seg og vart bortgifte, heilt til den dagen då Noah gjekk inn i arka,
39. og ingen skjøna noko før flaumen kom og tok dei alle. Slik skal det òg vera når Menneskesonen kjem.
40. Då skal to menn vera ute på marka; éin blir henta, éin blir att.
41. To kvinner skal mala saman på kverna; éi blir henta, éi blir att.
42. Så vak då! For de veit ikkje kva dag Herren dykkar kjem.
43. Men det skal de vita: Dersom husherren visste kva tid på natta tjuven kom, så ville han vaka og ikkje la han bryta seg inn i huset.
44. Difor skal de vera førebudde, de òg! For Menneskesonen kjem i ein time de ikkje ventar det.
45. Kven er den trugne og kloke tenaren som herren har sett over tenestefolket sitt for å gje dei mat i rett tid?
46. Lukkeleg er den tenaren som herren finn i arbeid med dette når han kjem tilbake!
47. Sanneleg, eg seier dykk: Herren skal setja han over alt det han eig.
48. Men set at det er ein dårleg tenar som seier til seg sjølv: ‘Herren min dryger nok lenge enno’,