13. Og han sa til mannen: «Rett fram handa!» Han så gjorde, og handa vart god, like frisk som den andre.
14. Men farisearane gjekk ut og la planar mot han for å ta livet av han.
15. Då Jesus fekk vita det, drog han derifrå.Store flokkar følgde han, og han lækte dei alle.
16. Men han baud dei strengt at dei ikkje måtte gjera kjent kven han var,
17. så det skulle oppfyllast, det som er tala gjennom profeten Jesaja:
18. Sjå, min tenar som eg har valt ut, han som eg elskar, i han har eg mi glede. Eg vil leggja min Ande på han, han skal kunngjera retten for folkeslaga.
19. Han skal ikkje tretta og ikkje ropa, og ingen skal høyra hans røyst i gatene.
20. Han skal ikkje bryta eit knekt siv og ikkje sløkkja ein rykande veike før han har ført retten fram til siger.
21. Og til hans namn skal folkeslaga setja si von.
22. Sidan kom dei til han med ein som hadde ei vond ånd og var blind og stum. Jesus gjorde han god att, så han kunne både tala og sjå.
23. Alt folket vart frå seg av undring og sa: «Det skulle vel ikkje vera Davidssonen?»
24. Men då farisearane høyrde det, sa dei: «Han kunne ikkje driva ut dei vonde åndene om det ikkje var ved hjelp av Beelsebul, herskaren deira.»
25. Men Jesus visste kva dei tenkte, og sa til dei: «Kvart rike som ligg i strid med seg sjølv, blir lagt øyde; og ingen by eller heim som kjem i strid med seg sjølv, kan bli ståande.