1. På den tid tok Jesus vegen langsmed kornåkrane på sabbaten. Læresveinane hans var svoltne og tok til å riva av aks og eta.
2. Då farisearane såg det, sa dei til han: «Sjå, læresveinane dine gjer noko som ingen har lov til å gjera på sabbaten!»
3. Men han svara: «Har de ikkje lese kva David gjorde den gongen han svalt, både han og mennene hans?
4. Han gjekk inn i Guds hus, og dei åt skodebrøda, som verken han eller mennene hans hadde lov til å eta, men berre prestane.
5. Eller har de ikkje lese i lova at prestane kvar sabbat bryt sabbaten i tempelet og likevel er utan skuld?
6. Og det seier eg dykk: Her er det som er større enn tempelet!
7. Hadde de skjøna kva som ligg i dette ordet: ‘Det er miskunn eg vil ha, ikkje offer’, så hadde de ikkje dømt dei som er skuldlause.
8. For Menneskesonen er herre over sabbaten.»
9. Så gjekk han derifrå og kom inn i synagogen deira.
10. Der var det ein mann som hadde ei vissen hand, og dei spurde Jesus: «Er det tillate å lækja på sabbaten?» Dei ville ha noko å klaga han for.
11. Han svara: «Om ein av dykk har ein einaste sau, og sauen dett i ei grøft på sabbaten, vil han ikkje då ta tak i sauen og dra han opp?
12. Kor mykje meir verdt er ikkje eit menneske enn ein sau! Difor er det tillate å gjera godt på sabbaten.»
13. Og han sa til mannen: «Rett fram handa!» Han så gjorde, og handa vart god, like frisk som den andre.
14. Men farisearane gjekk ut og la planar mot han for å ta livet av han.
15. Då Jesus fekk vita det, drog han derifrå.Store flokkar følgde han, og han lækte dei alle.
16. Men han baud dei strengt at dei ikkje måtte gjera kjent kven han var,
17. så det skulle oppfyllast, det som er tala gjennom profeten Jesaja:
18. Sjå, min tenar som eg har valt ut, han som eg elskar, i han har eg mi glede. Eg vil leggja min Ande på han, han skal kunngjera retten for folkeslaga.
19. Han skal ikkje tretta og ikkje ropa, og ingen skal høyra hans røyst i gatene.