16. Sjå, eg sender dykk ut som sauer mellom ulvar. Ver listige som ormar og uskuldige som duer!
17. Ta dykk i vare for folk! For dei skal gje dykk over til domstolane og piska dykk i synagogane.
18. Og for mi skuld skal de førast fram for landshovdingar og kongar og vitna for dei og for heidningane.
19. Men når dei arresterer dykk, så ver ikkje urolege for korleis de skal ordleggja dykk, eller kva de skal seia. Det de skal seia, skal de få i same stunda.
20. For det er ikkje de som talar; det er Anden til Far dykkar som talar gjennom dykk.
21. Bror skal senda bror i døden, og ein far barnet sitt, og born skal reisa seg mot foreldra sine og senda dei i døden.
22. Og alle skal hata dykk for mitt namn skuld. Men den som held ut til enden, skal bli frelst.
23. Men når dei forfølgjer dykk i ein by, så røm til ein annan! Sanneleg, eg seier dykk: De blir ikkje ferdige med byane i Israel før Menneskesonen kjem.
24. Ein lærling står ikkje over meisteren sin, og ein tenar står ikkje over herren sin.
25. Det er nok for ein lærling at han får det som meisteren, og for ein tenar at han får det som herren. Har dei kalla husherren for Beelsebul, kan då husfolket hans venta noko betre?
26. Ver ikkje redde dei! For ingenting er dekt til som ikkje skal bli avdekt, og ingenting er løynt som ikkje skal bli kjent.
27. Det eg seier dykk i mørkret, skal de tala i lyset; det som blir kviskra dykk i øyret, skal de ropa ut frå hustaka.
28. Ver ikkje redde dei som drep kroppen, men ikkje kan drepa sjela. Frykt heller han som kan øydeleggja både sjel og kropp i helvete.
29. Blir ikkje to sporvar selde for ein skilling? Og ikkje ein av dei fell til jorda utan at Far dykkar er der.
30. Ja, kvart hårstrå på hovudet dykkar er talt.