12. Då lèt de han ikkje få gjera noko for far eller mor.
13. Slik set de Guds ord til sides av omsyn til den overleveringa de har gjeve vidare. Og slikt gjer de mykje av.»
14. Så kalla han folket saman att og sa: «Høyr på meg alle, og forstå!
15. Ikkje noko av det som kjem inn i mennesket utanfrå, kan gjera det ureint. Nei, det er det som går ut av mennesket, som gjer mennesket ureint.
16. {{Den som har øyre å høyra med, høyr!}}»
17. Då han var komen i hus, bort frå folket, spurde læresveinane han om likninga.
18. «Forstår de ikkje noko, de heller?» sa han. «Skjønar de ikkje at ingen ting av det som kjem inn i mennesket utanfrå, kan gjera det ureint?
19. Det kjem då ikkje inn i hjartet, men fer ned i magen og ut dit det skal.» Dermed slo han fast at all mat er rein.
20. Og han la til: «Det er det som går ut av mennesket, som gjer mennesket ureint.
21. For innanfrå, frå menneskehjartet, kjem dei vonde tankane: hor, tjuveri, mord,
22. ekteskapsbrot, eigesjuke, vondskap, svik, utukt, misunnelege auge, spott, hovmod, vitlaus ferd.
23. All denne vondskapen kjem innanfrå og gjer mennesket ureint.»
24. Så tok han ut derifrå og fór til Tyros-området. Der gjekk han inn i eit hus og ville ikkje at nokon skulle vita det. Men det kunne ikkje haldast løynt.
25. Ei kvinne der på staden hadde ei dotter som hadde ei urein ånd i seg. Då ho fekk høyra om Jesus, kom ho straks og kasta seg ned for føtene hans.
26. Denne kvinna var gresktalande, av syrisk-fønikisk ætt. Og ho bad han driva den vonde ånda ut av dotter hennar.
27. Men Jesus sa til henne: «Lat først borna få eta seg mette. Det er ikkje rett å ta brødet frå borna og kasta det til hundane.»
28. «Det er sant, Herre», svara ho, «men hundane under bordet et då smulane etter borna.»