34. Men Jesus svara: «Eg seier deg, Peter: Hanen skal ikkje gala i natt før du tre gonger har nekta at du kjenner meg.»
35. Så sa han til dei: «Då eg sende dykk i veg utan pengepung eller veske eller skor, mangla de då noko?» «Nei, ingen ting», svara dei.
36. «Men no», sa han, «må den som har pengepung, ta han med, og like eins den som har veske. Og den som ikkje har sverd, får selja kappa si og kjøpa seg eit.
37. For eg seier dykk at det må oppfyllast på meg, det ordet som står skrive: Han vart rekna blant lovbrytarar. For det som er fastsett om meg, skal no fullendast.»
38. Då sa dei: «Herre, sjå, her er to sverd.» «Det er nok!» svara han.
39. Så gjekk han ut og tok vegen til Oljeberget som han hadde for vane, og læresveinane følgde han.
40. Då han kom dit, sa han til dei: «Be at de ikkje må koma i freisting!»
41. Han sleit seg frå dei så langt som eit steinkast, fall på kne og bad:
42. «Far, om du vil, så ta dette begeret frå meg! Men lat det bli som du vil, ikkje som eg vil!»
43. {{Ein engel frå himmelen synte seg då for han og styrkte han.
44. Og han kom i dødsangst og bad endå meir inderleg, så sveitten hans fall som bloddropar ned på jorda.}}
45. Då han reiste seg etter bøna og kom tilbake til læresveinane, fann han dei sovande, overvelda av sorg.
46. «Korleis kan de sova?» spurde han. «Reis dykk og be at de ikkje må koma i freisting!»
47. Før han hadde tala ut, kom det ein stor flokk, og han som heitte Judas, ein av dei tolv, gjekk føre. Han gjekk bort til Jesus for å kyssa han.