28. Då Jesus hadde sagt dette, heldt han fram på vegen opp mot Jerusalem.
29. Då han kom bort imot Betfage og Betania, ved den høgda som heiter Oljeberget, sende han to av læresveinane i veg
30. og sa: «Gå bort i den landsbyen som ligg framfor dykk. Når de kjem dit, finn de ein eselfole som står bunden, og han har det aldri sete noko menneske på. Den skal de løysa og leia hit!
31. Og er det nokon som spør: ‘Kvifor løyser de folen?’ skal de svara: ‘Herren har bruk for han.’»
32. Dei to gjekk av stad og fann det slik som han hadde sagt.
33. Dei løyste folen, og dei som eigde han, spurde: «Kvifor løyser de folen?»
34. Dei svara: «Herren har bruk for han.»
35. Så leidde dei folen til Jesus, la kappene sine på han og lét Jesus setja seg oppå.
36. Og der han reid fram, breidde folket kappene sine ut på vegen.
37. Då han nærma seg skråninga ned frå Oljeberget, byrja heile mengda av læresveinar å lova Gud med høg røyst, glade som dei var, for alle dei mektige gjerningane dei hadde sett. Dei ropa:
38. «Velsigna er han, kongen, som kjem i Herrens namn!Fred i himmelenog ære i det høgste!»
39. Nokre farisearar i folkemengda sa til han: «Meister, tal læresveinane dine til rette!»
40. Men han svara: «Eg seier dykk: Dersom dei teier, skal steinane ropa.»
41. Då Jesus kom nærare og såg Jerusalem, gret han over byen
42. og sa: «Hadde du berre på denne dagen skjøna, du òg, kva som tener til fred! Men no er det gøymt for auga dine.
43. Det skal koma dagar over deg då fiendane dine kastar ein voll opp rundt deg, kringset deg og trengjer deg frå alle kantar.