2. Han svara: «Når de bed, skal de seia:Far!Lat namnet ditt helgast.Lat riket ditt koma.
3. Gjev oss kvar dag vårt daglege brød.
4. Tilgjev oss våre synder,for vi òg tilgjev kvar den som står i skuld til oss.Og lat oss ikkje koma i freisting.»
5. Så sa han til dei: «Set at ein av dykk har ein ven og går til han midt på natta og seier: ‘Kjære, lån meg tre brød!
6. Ein ven som er på reise, er komen til meg, og eg har ikkje noko å setja fram for han.’
7. Trur de at han då svarar der inne frå: ‘Uroa meg ikkje! Døra er alt stengd, og borna og eg er i seng. Eg kan ikkje stå opp og gje deg noko.’
8. Nei, seier eg dykk: Om han ikkje står opp og gjev han det for venskap skuld, så står han i det minste opp fordi han er så pågåande, og lèt han få alt han treng.
9. Og eg seier dykk: Be, så skal de få. Leit, så skal de finna. Bank på, så skal det latast opp for dykk.
10. For den som bed, han får. Den som leitar, han finn. Og den som bankar på, skal det latast opp for.
11. Finst det ein far mellom dykk som gjev son sin ein orm når han bed om fisk,
12. eller gjev han ein skorpion når han bed om egg?
13. Når då de som er vonde, veit å gje borna dykkar gode gåver, kor mykje meir skal ikkje då Far i himmelen gje Den heilage ande til dei som bed han!»
14. Ein gong dreiv han ut ei vond ånd som var stum. Og då den vonde ånda hadde fare ut, tala han som hadde vore stum. Folket undra seg.
15. Men nokre av dei sa: «Det er ved hjelp av Beelsebul, herskaren over dei vonde åndene, at han driv dei vonde åndene ut.»
16. Andre ville setja han på prøve og kravde eit teikn frå himmelen av han.
17. Men Jesus visste kva dei tenkte, og sa til dei:«Kvart rike som kjem i strid med seg sjølv, blir lagt øyde, og hus på hus rasar saman.