6. Begge var rettferdige for Gud og levde uklanderleg etter alle Herrens bod og forskrifter.
7. Dei var barnlause, for Elisabet kunne ikkje få born, og no var dei begge langt oppi åra.
8. Ein dag gjorde Sakarja presteteneste for Gud, for turen var komen til hans vaktskift.
9. Dei kasta lodd, som skikken var blant prestane, og det fall på Sakarja å gå inn i Herrens tempel og brenna røykjelse på altaret.
10. Medan offeret vart bore fram, stod heile folkemengda utanfor og bad.
11. Då synte ein Herrens engel seg for han på høgre sida av røykjelsesaltaret.
12. Sakarja vart slegen av redsle då han såg dette.
13. Men engelen sa til han:«Ver ikkje redd, Sakarja!Bøna di har vorte høyrd.Elisabet, kona di, skal føda deg ein son,og du skal gje han namnet Johannes.
14. Han skal bli til glede og fryd for deg,og mange skal gleda seg fordi han er fødd.
15. For han skal vera stor i Herrens auge. Han skal ikkje drikka vin og sterk drikk,og heilt frå mors liv skal han vera fylt av Den heilage ande.
16. Han skal få mange i Israel til å venda om til Herren, deira Gud.
17. Han skal gå føre Herrenmed same ånd og kraft som Elia hadde,for å venda fedrehjarta til bornaog gje ulydige det sinn som rettferdige har,for å gjera i stand for Herren eit folk som er vel førebudd.»
18. Då sa Sakarja til engelen: «Korleis kan eg vita om dette er sant? Eg er ein gammal mann, og kona mi er òg langt oppi åra.»
19. Engelen svara: «Eg er Gabriel, som står for Guds andlet. Eg er send for å tala til deg og bera fram denne gode bodskapen.
20. No skal du bli stum og ikkje kunna tala før den dagen dette hender. For du trudde ikkje orda mine. Men det eg har sagt, skal oppfyllast i si tid.»
21. Imedan stod folket og venta på Sakarja og undra seg over at han vart verande så lenge i tempelet.
22. Men då han kom ut, kunne han ikkje tala med dei. Dei skjøna at han hadde hatt eit syn i tempelet. Han gjorde berre teikn til dei; han var og vart verande stum.
23. Då tenestetida hans var ute, fór han heim att.