19. For i han ville Gud la heile sin fylde bu,
20. og ved han ville Gud forsona alt med seg,det som er i himmelen, og det som er på jorda,då han skapte fred ved hans blod på krossen.
21. De òg var ein gong framande og fiendar av Gud i sinn og tanke med dei vonde gjerningane dykkar.
22. Men no har han forsona dykk med seg, då Kristus leid døden i sin kropp av kjøt og blod. Heilage, uklanderlege og utan feil ville han stilla dykk fram for seg,
23. så sant de blir ståande i trua, grunnfeste og støe, og ikkje lèt dykk riva bort frå håpet i evangeliet, det som de har høyrt. Det er forkynt for alle skapningar under himmelen, og eg, Paulus, er ein tenar for det.
24. No gleder eg meg over det eg må lida for dykk, og det som enno manglar i Kristi lidingar, det utfyller eg med min eigen kropp; eg lid for hans kropp, som er kyrkja.
25. Hennar tenar har eg vorte fordi Gud gav meg oppgåva som forvaltar hos dykk: å fullføra tenesta med Guds ord,