23. Ein av dei, den læresveinen som Jesus hadde kjær, låg ved sida av Jesus ved bordet.
24. Simon Peter nikka til han for at han skulle spørja kven han meinte.
25. Han bøygde seg då nærare inntil Jesus og sa: «Herre, kven er det?»
26. Jesus svara: «Det er han som eg gjev den biten eg no dyppar.» Så dyppa han ein bit i fatet og gav han til Judas, son til Simon Iskariot.
27. Då Judas hadde fått biten, fór Satan i han. Jesus seier til han: «Gjer det snart, det du vil gjera.»
28. Men ingen av dei andre ved bordet skjøna kva han meinte med dette.
29. Sidan Judas hadde ansvar for pengekassa, tenkte somme at Jesus ville han skulle gå og kjøpa det dei trong til høgtida, eller at han skulle gje noko til dei fattige.
30. Med det same Judas hadde fått biten, gjekk han ut. Det var natt.
31. Då han hadde gått, sa Jesus: «No lyste Guds herlegdom om Menneskesonen, og herlegdom lyste om Gud gjennom han.
32. Og har Gud vorte herleggjord gjennom han, så skal Gud sjølv herleggjera han. Ja, snart skal Guds herlegdom lysa om han!
33. Endå ei lita stund er eg hos dykk, borna mine. De kjem til å leita etter meg, men det eg sa til jødane, seier eg no til dykk òg: Dit eg går, kan ikkje de koma.
34. Eit nytt bod gjev eg dykk: De skal elska kvarandre. Som eg har elska dykk, skal de elska kvarandre.