16. Dette skjøna ikkje læresveinane med det same. Men då Jesus var opphøgd i herlegdom, hugsa dei at dette var skrive om han, og at folket hadde helsa han på denne måten.
17. Alle som hadde vore med han då han ropa Lasarus ut av grava og vekte han opp frå dei døde, vitna om det dei hadde sett.
18. Difor var det òg at folket drog ut for å møta han, for dei hadde fått høyra at han hadde gjort dette teiknet.
19. Men farisearane sa seg imellom: «Der ser de, det nyttar ikkje. Heile verda spring etter han.»
20. No var det nokre grekarar mellom dei som var komne til Jerusalem for å tilbe under høgtida.
21. Dei kom til Filip, som var frå Betsaida i Galilea, og sa: «Herre, vi ville gjerne få sjå Jesus.»
22. Filip kom og fortalde det til Andreas, og Andreas og Filip gjekk og sa det til Jesus.
23. Jesus svara: «Timen er komen då Guds herlegdom skal lysa om Menneskesonen.
24. Sanneleg, sanneleg, eg seier dykk: Fell ikkje kveitekornet i jorda og døyr, blir det verande berre eitt korn. Men døyr det, gjev det stor grøde.
25. Den som elskar livet sitt, mistar det. Men den som hatar livet sitt i denne verda, skal berga det og få evig liv.
26. Den som vil tena meg, må følgja meg, og der eg er, der skal tenaren min òg vera. Den som tener meg, skal Far min æra.