15. Ver ikkje redd, dotter Sion! Sjå, kongen din kjem, ridande på ein eselfole.
16. Dette skjøna ikkje læresveinane med det same. Men då Jesus var opphøgd i herlegdom, hugsa dei at dette var skrive om han, og at folket hadde helsa han på denne måten.
17. Alle som hadde vore med han då han ropa Lasarus ut av grava og vekte han opp frå dei døde, vitna om det dei hadde sett.
18. Difor var det òg at folket drog ut for å møta han, for dei hadde fått høyra at han hadde gjort dette teiknet.
19. Men farisearane sa seg imellom: «Der ser de, det nyttar ikkje. Heile verda spring etter han.»
20. No var det nokre grekarar mellom dei som var komne til Jerusalem for å tilbe under høgtida.
21. Dei kom til Filip, som var frå Betsaida i Galilea, og sa: «Herre, vi ville gjerne få sjå Jesus.»
22. Filip kom og fortalde det til Andreas, og Andreas og Filip gjekk og sa det til Jesus.
23. Jesus svara: «Timen er komen då Guds herlegdom skal lysa om Menneskesonen.