14. Eg er den gode gjetaren. Eg kjenner mine, og mine kjenner meg,
15. slik som Far kjenner meg og eg kjenner Far. Eg set livet til for sauene.
16. Eg har òg andre sauer, som ikkje høyrer til denne flokken. Dei òg må eg leia; dei skal høyra mi røyst, og det skal bli éin flokk og éin gjetar.
17. Far elskar meg fordi eg set livet til så eg kan ta det tilbake.
18. Ingen tek livet mitt, eg gjev det frivillig. Eg har makt til å gje det, og eg har makt til å ta det tilbake. Denne oppgåva fekk eg av Far min.»
19. No vart det på nytt usemje mellom jødane på grunn av det han hadde sagt.
20. Mange av dei sa: «Han har ei vond ånd i seg, han er frå vitet. Kvifor høyrer de på han?»
21. Andre sa: «Slik talar ikkje ein som har ei vond ånd i seg. Ei vond ånd kan vel ikkje opna auga på blinde?»
22. Så kom den festen dei heldt i Jerusalem til minne om innviinga av tempelet. Det var vinter.
23. Og Jesus gjekk omkring i Salomos søylehall på tempelplassen.
24. Då flokka jødane seg omkring han og spurde: «Kor lenge vil du halda oss i uvisse? Er du Messias, så sei oss det rett ut!»
25. Jesus svara: «Eg har sagt det til dykk, men de trur meg ikkje. Dei gjerningane eg gjer i namnet til Far min, vitnar om meg.
26. Men de trur meg ikkje, for de høyrer ikkje til mine sauer.
27. Mine sauer høyrer mi røyst, eg kjenner dei, og dei følgjer meg.