4. Har de ikkje då skapt eit skilje mellom dykk? Har de ikkje vorte dommarar med vonde tankar?
5. Høyr no, mine kjære sysken: Har ikkje Gud valt ut dei fattige i verda til å vera rike i trua og til å arva det riket han har lova dei som elskar han?
6. Men de har forakta den fattige! Er det ikkje dei rike som undertrykkjer dykk og dreg dykk fram for domstolen?
7. Er det ikkje dei som spottar det gode namnet som er nemnt over dykk?
8. Dersom de oppfyller den kongelege lov i Skrifta: Du skal elska nesten din som deg sjølv, då gjer de rett.
9. Men gjer de forskjell på folk, då syndar de, og lova klagar dykk som lovbrytarar.
10. For den som held heile lova, men snublar i eit einaste bod, han har gjort seg skuldig i brot på dei alle.
11. For han som sa: Du skal ikkje bryta ekteskapet, han sa òg: Du skal ikkje slå i hel. Om du då ikkje bryt ekteskapet, men slår i hel, så har du vorte ein lovbrytar.
12. Etter fridomens lov skal de dømmast, etter den skal de tala og handla.
13. For dommen skal vera utan miskunn mot den som ikkje har vist miskunn. Men miskunn sigrar over dommen.
14. Kva hjelper det, sysken, om nokon seier at han har tru, når han ikkje har gjerningar? Kan vel trua frelsa han?
15. Set at ein bror eller ei syster ikkje har klede og manglar mat for dagen,
16. kva hjelper det då om ein av dykk seier til dei: «Gå med fred, varm dykk og et dykk mette!» utan å gje dei det kroppen treng?