11. Vi ønskjer berre at kvar og ein av dykk heilt til det siste må visa den same iveren etter å vera fullt overtydde i vona.
12. Då må de ikkje vera likesæle, men etterlikna dei som ved tru og tolmod arvar det som Gud har lova.
13. Då Gud gav Abraham lovnaden, svor han ved seg sjølv, for han hadde ingen større å sverja ved.
14. Han sa: «Sanneleg, eg vil velsigna deg rikt og gjera ætta di talrik utan ende.»
15. Og Abraham venta med tolmod og fekk det Gud hadde lova han.