11. All irettesetjing synest nok å vera meir til sorg enn til glede medan ho står på. Men sidan gjev ho att fred og rettferd som frukt hos dei som slik har vorte oppøvde.
12. Difor, styrk dei hangande hender og dei skjelvande kne!
13. Lat føtene gå på beine vegar,så det halte ikkje blir vridd ut av ledd, men heller blir lækt.
14. Jag etter fred med alle, og etter helging, for utan helging skal ingen sjå Herren.
15. Sjå til at ikkje nokon går bort frå Guds nåde! Lat inga beisk rot få veksa opp og gjera skade så mange blir forgifta.
16. Sjå til at ingen driv hor eller lever gudlaust som Esau, han som selde førstefødselsretten sin for eit einaste måltid mat.
17. De veit at han sidan vart bortvist då han ønskte å få velsigninga. Det var ikkje mogleg å venda om, endå han bad med tårer.
18. De er ikkje komne til eit fjell de kan ta og kjenna på, ikkje til logande eld, til skyer, mørker og storm,
19. ikkje til gjallande horn og ei røyst som tala slik at dei som høyrde på, bad om å bli sparte for å høyra meir.
20. For dei kunne ikkje tola det påbodet som vart gjeve: Om så eit dyr rører ved fjellet, skal det steinast.
21. Ja, så skremmande var synet at Moses sa: «Eg er så redd at eg skjelv.»