1. Saulus rasa endå mot Herrens læresveinar og truga dei på livet. Han gjekk til øvstepresten
2. og bad om brev til synagogane i Damaskus, så han kunne finna dei som høyrde Vegen til, både menn og kvinner, og føra dei i lenkjer til Jerusalem.
3. Men då han var på veg og nærma seg Damaskus, stråla det brått eit lys frå himmelen omkring han.
4. Han stupte til jorda og høyrde ei røyst som sa: «Saul, Saul, kvifor forfølgjer du meg?»
5. «Kven er du, Herre?» spurde Saulus. Han svara: «Eg er Jesus, han som du forfølgjer.
6. Stå opp og gå inn i byen! Der skal dei seia deg kva du skal gjera.»
7. Mennene som følgde han, stod mållause; dei høyrde røysta, men såg ikkje nokon.
8. Saulus reiste seg opp, men då han opna auga, kunne han ikkje sjå. Så tok dei han i handa og leidde han inn til Damaskus.
9. I tre dagar sat han der utan å sjå noko, og han verken åt eller drakk.
10. I Damaskus var det ein læresvein som heitte Ananias. I eit syn sa Herren til han: «Ananias!» Han svara: «Her er eg, Herre.»
11. Og Herren sa: «Gå bort i den gata som dei kallar Den beine, og i huset til Judas skal du spørja etter ein som heiter Saulus og er frå Tarsos. For sjå, han bed.