23. For eg ser at du er full av bitter galle og lenkja til vondskap.»
24. Då sa Simon: «De må be til Herren for meg, så ikkje noko av det de no har sagt, skal koma over meg.»
25. Etter at dei hadde bore fram vitnemålet sitt og tala Herrens ord, drog dei tilbake til Jerusalem, og på vegen forkynte dei evangeliet i mange av landsbyane i Samaria.
26. Ein engel frå Herren tala til Filip og sa: «Gjer deg ferdig og gå sørover på vegen som fører frå Jerusalem til Gaza.» Dette er ei aud strekning.
27. Filip gjorde seg ferdig og tok ut. Då fekk han sjå ein etiopisk hoffmann, ein høg embetsmann som hadde tilsyn med skattkammeret hos Kandake, dronninga i Etiopia. No hadde han vore i Jerusalem for å tilbe.
28. Han var på veg heim og sat i vogna si og las frå profeten Jesaja.
29. Då sa Anden til Filip: «Gå bort og hald deg attmed den vogna.»
30. Filip sprang dit bort og høyrde at han las frå profeten Jesaja. «Skjønar du det du les?» spurde han.
31. «Korleis kan eg vel det når ingen rettleier meg?» svara han. Og han bad Filip koma opp og setja seg ved sida av han.
32. Det stykket i Skrifta som han las, var dette: Lik ein sau dei fører til slakting, lik eit lam som teier når det blir klipt, lét han ikkje opp sin munn.