48. Likevel bur ikkje Den høgste i noko som er bygd av menneskehand. For såleis talar profeten:
49. Himmelen er mi trone, og jorda er min fotskammel. Kva slag hus kan de byggja for meg, seier Herren, eller kvar er staden der eg kan kvila?
50. Er det ikkje mi hand som har skapt alt dette?
51. Stivnakka er de, og uomskorne på hjarte og øyre! Alltid står de Den heilage ande imot, de som fedrane dykkar.
52. Kven av profetane var det fedrane dykkar ikkje forfølgde? Dei drap dei som på førehand forkynte at Den rettferdige skulle koma. Og han har de no svike og slege i hel,
53. de som tok imot lova etter påbod av englar, men ikkje har halde henne.»
54. Då dei høyrde dette, vart dei rasande og skar tenner mot han.
55. Men fylt av Den heilage ande vende Stefanus auga mot himmelen, og der såg han Guds herlegdom og Jesus stå ved Guds høgre hand.
56. Då sa han: «Eg ser himmelen open og Menneskesonen stå ved Guds høgre hand.»
57. Men då skreik dei høgt og heldt seg for øyra, og alle som ein storma dei mot han.
58. Dei dreiv han ut av byen og steina han. Og vitna la kappene sine ved føtene til ein ung mann som heitte Saulus.