11. og han såg himmelen open og noko koma dalande ned. Det såg ut som ein stor duk som vart firt ned på jorda etter dei fire hjørna.
12. I duken var det alle slags dyr som lever på jorda, firføtte dyr og krypdyr, og alle slags fuglar under himmelen.
13. Og det kom ei røyst som sa: «Stå opp, Peter! Slakt og et!»
14. «Det kan eg ikkje, Herre!» svara Peter. «Aldri har eg ete noko vanheilagt eller ureint.»
15. Då tala røysta til han andre gongen: «Det som Gud har sagt er reint, skal ikkje du rekna som ureint.»
16. Dette hende tre gonger, og så vart duken teken opp att til himmelen.
17. Som no Peter var i villreie om kva det kunne tyda, det synet han hadde hatt, kom mennene frå Kornelius. Dei hadde spurt seg fram til huset hans Simon, og no stod dei utfor porten.
18. Dei ropa inn og spurde om Simon med tilnamnet Peter budde der.
19. Og medan Peter endå grunda på synet, sa Anden til han: «Her er tre menn som spør etter deg.
20. Skund deg og gå ned! Du skal følgja dei utan å nøla, for det er eg som har sendt dei.»
21. Då gjekk Peter ned til mennene og sa: «Det er meg de spør etter. Kvifor er de komne hit?»
22. Dei svara: «Offiseren Kornelius, ein rettferdig og gudfryktig mann som heile jødefolket har berre godt å seia om, har fått ein bodskap frå ein heilag engel som sa at han skulle henta deg heim til seg og høyra kva du har å seia.»
23. Så bad Peter dei inn og lét dei bu der om natta.Dagen etter tok han av stad saman med dei, og nokre av brørne frå Jaffa var med han.
24. Neste dag nådde dei Cæsarea. Kornelius venta dei og hadde bede saman slektningane og dei næraste venene sine.
25. Som no Peter skulle gå inn, kom Kornelius imot han, kasta seg ned for føtene hans og tilbad han.
26. Men Peter reiste han opp og sa: «Stå opp! Eg er eit menneske, eg òg.»
27. Medan dei snakka saman, gjekk dei inn. Der fann han mange som hadde samla seg,