12. Vi prøver ikkje no igjen å koma med lovord om oss sjølve, men vi gjev dykk høve til å vera stolte av oss, så de kan ha noko å svara dei som skryter av det dei er i det ytre og ikkje i hjartet.
13. For har vi vore i ekstase, så var det for Gud. Og er vi ved sans og samling, så er det for dykk.
14. For Kristi kjærleik tvingar oss. Vi veit at éin døydde for alle, difor har dei alle døydd.
15. Og han døydde for alle, så dei som lever, ikkje lenger skal leva for seg sjølve, men for han som døydde og stod opp for dei.
16. Så kjenner vi ikkje lenger nokon berre på menneskevis. Og har vi før kjent Kristus på menneskevis, så kjenner vi han ikkje lenger slik.
17. Nei, om nokon er i Kristus, er han ein ny skapning. Det gamle er borte, sjå, noko nytt har vorte til!
18. Men alt dette er av Gud, han som ved Kristus forsona oss med seg og gav oss forsoningstenesta.