7. Sidan synte han seg for Jakob, så for alle apostlane.
8. Og aller sist synte han seg òg for meg, eg som berre er eit ufullbore foster.
9. For eg er den minste av apostlane; eg er ikkje verdig til å kallast apostel, for eg har forfølgt Guds kyrkje.
10. Men av Guds nåde er eg det eg er, og hans nåde mot meg har ikkje vore bortkasta. For eg har arbeidd meir enn dei alle, det vil seia, ikkje eg, men Guds nåde som er med meg.
11. Anten det no er eg eller dei andre – dette forkynner vi, og dette har de teke imot i tru.
12. Men når det blir forkynt at Kristus har stått opp frå dei døde, korleis kan då somme av dykk seia at det ikkje finst noka oppstode frå dei døde?