46. Det åndelege var ikkje det første, men det sjelelege. Så kom det åndelege.
47. Det første mennesket var frå jorda og skapt av jord, det andre mennesket er frå himmelen.
48. Slik som det jordiske mennesket var, så er òg dei jordiske, og slik som den himmelske er, så skal òg dei himmelske vera.
49. Og liksom vi har bore biletet av det jordiske mennesket, så skal vi òg bera biletet av den himmelske.
50. Men det seier eg, sysken, at kjøt og blod kan ikkje arva Guds rike, og det som er forgjengeleg, skal ikkje arva det uforgjengelege.
51. Sjå, eg seier dykk ein løyndom: Vi skal ikkje alle sovna inn, men vi skal alle bli omskapte,
52. i hast, i ein augneblink, når den siste basunen lyder. For basunen skal lyda, og dei døde skal stå opp uforgjengelege, og vi skal bli omskapte.
53. For dette forgjengelege må bli kledd i uforgjengelegdom, og dette dødelege kledd i udødelegdom.
54. Men når dette forgjengelege er ikledd uforgjengelegdom og dette dødelege er ikledd udødelegdom, då blir det ordet oppfylt som står skrive: Døden er slukt og sigeren vunnen.
55. Død, kvar er din brodd? Død, kvar er din siger?
56. Brodden i døden er synda, og krafta i synda er lova.
57. Men Gud vere takk som gjev oss siger ved vår Herre Jesus Kristus!
58. Difor, mine kjære sysken, ver støe og urikkelege. Ta stadig rik del i Herrens gjerning! For de veit at i Herren er ikkje arbeidet dykkar nyttelaust.