3. Difor kunngjer eg dykk at ingen som talar i Guds Ande, seier: «Forbanna vere Jesus!» Og ingen kan seia: «Jesus er Herre!» utan i Den heilage ande.
4. Nådegåvene er ulike, men Anden er den same.
5. Tenestene er ulike, men Herren er den same.
6. Dei kraftige verknadene er ulike, men Gud er den same, han som er verksam og gjer alt i alle.
7. Hos kvar einskild openberrar Anden seg slik at det tener til det gode.
8. For ved Anden blir det gjeve den eine å forkynna visdom, den andre å forkynna kunnskap ved den same Anden.
9. Éin får ei særskild tru ved den same Anden, ein annan nådegåver til å lækja ved den eine Anden.
10. Éin får gåva å gjera mektige gjerningar, éin å tala profetisk, ein annan å prøva ånder. Éin får gåva å tala ulike tunger, ein annan får tyding av tungene.
11. Alt dette er eit verk av den eine og same Anden, som deler ut sine gåver til kvar einskild som han vil.
12. For liksom kroppen er éin, endå han har mange lemer, er alle lemene éin kropp, endå dei er mange. Slik er det med Kristus òg.
13. For med éin Ande vart vi alle døypte til å vera éin kropp, anten vi er jødar eller grekarar, slavar eller frie, og alle fekk vi éin Ande å drikka.
14. For kroppen er heller ikkje éin lem, men mange.
15. Om foten ville seia: «Fordi eg ikkje er hand, høyrer eg ikkje med til kroppen», så høyrer han like fullt med til kroppen.