6. Eg har utrydda folkeslag,borgtårna deira ligg i grus.Eg har lagt gatene aude,ingen ferdast på dei.Byane deira er herja og folketomme,ingen bur der lenger.
7. Eg sa: «Berre du ville frykta megog ta imot formaning!»Då vart ikkje bustadene utrydda,all mi straff skulle ikkje råka byen.Men dei gjorde berre vondt, seint og tidleg,med alt dei gjorde.
8. Difor, vent på meg,seier Herren,til den dagen eg står fram som vitne.For det er min rett å samla folkeslagog føra kongerike samanfor å ausa ut harmen min over dei,all min brennande vreide.For i elden frå min lidenskapskal heile jorda øydast.
9. Då vil eg atter gje folka eit reint tungemålså dei alle kan kalla på Herrens namnog tena han skulder ved skulder.