20. Vel slo han på berget så vatnet rannog bekkene fløymde fram.Men kan han òg skaffa brødeller sørgja for kjøt til sitt folk?»
21. Då Herren høyrde det, vart han harm.Ein eld braut ut mot Jakob,vreide reiste seg mot Israel
22. fordi dei ikkje stola på Gudog leit på hans frelse.
23. Han gav bod til skyene i det høgeog opna himmelens dører,
24. han lét manna regna over dei til føde,han gav dei korn frå himmelen.
25. Englebrød fekk menneska eta.Gud sende mat, og dei vart mette.
26. Han lét austavinden fara ut frå himmelen,førte sønnavinden fram ved si makt.
27. Han lét kjøt regna ned over dei som støv,fuglar så mange som havsens sand.
28. Midt i leiren lét han dei falla,rundt omkring telta.
29. Dei åt seg meir enn mette,han gav dei det dei hadde lyst på.
30. Men før dei hadde snudd seg bort frå det,medan dei enno hadde mat i munnen,
31. då reiste Guds vreide seg mot dei.Dei kraftigaste blant dei drap han,Israels unge menn tvinga han i kne.
32. Likevel heldt dei fram med å syndaog leit ikkje på hans underfulle verk.