8. Gjev slepp på vreiden, lat harmen liggja!Bli ikkje arg, det fører til det vonde.
9. For valdsmenn skal ryddast ut,men dei som ventar på Herren, skal arva landet.Waw ו
10. Om ei lita stund er den lovlause borte.Ser du etter han der han var, er han ikkje der.
11. Men dei hjelpelause skal arva landetog gleda seg over varig fred.Zajin ז
12. Den urettferdige legg vonde planar mot den rettferdigeog skjer tenner mot han.
13. Herren ler av han,for han ser at hans dag skal koma.Het ח
14. Dei lovlause dreg sverdet og spenner bogen.Dei vil fella den hjelpelause og fattige,slakta ned den som går på rett veg.
15. Sverdet skal råka deira eige hjarte,og bogane skal brytast sund.Tet ט
16. Det vesle den rettferdige eig,er betre enn den store rikdomen til dei urettferdige.
17. For armane på dei urettferdige skal brytast,men Herren held oppe dei rettferdige.Jod י
18. Herren kjenner dagane til dei heilhjarta,deira arv skal vara til evig tid.
19. Dei blir ikkje til skamme i vonde tider,når det er hungersnaud, får dei eta seg mette.Kaf כ
20. Men dei lovlause går til grunne. Herrens fiendar blir borte som blomeprakta på marka,dei kverv som røyk.Lamed ל
21. Den urettferdige låner og gjev ikkje att,den rettferdige er miskunnsam og gåvmild.