10. Om ei lita stund er den lovlause borte.Ser du etter han der han var, er han ikkje der.
11. Men dei hjelpelause skal arva landetog gleda seg over varig fred.Zajin ז
12. Den urettferdige legg vonde planar mot den rettferdigeog skjer tenner mot han.
13. Herren ler av han,for han ser at hans dag skal koma.Het ח
14. Dei lovlause dreg sverdet og spenner bogen.Dei vil fella den hjelpelause og fattige,slakta ned den som går på rett veg.
15. Sverdet skal råka deira eige hjarte,og bogane skal brytast sund.Tet ט
16. Det vesle den rettferdige eig,er betre enn den store rikdomen til dei urettferdige.
17. For armane på dei urettferdige skal brytast,men Herren held oppe dei rettferdige.Jod י
18. Herren kjenner dagane til dei heilhjarta,deira arv skal vara til evig tid.
19. Dei blir ikkje til skamme i vonde tider,når det er hungersnaud, får dei eta seg mette.Kaf כ
20. Men dei lovlause går til grunne. Herrens fiendar blir borte som blomeprakta på marka,dei kverv som røyk.Lamed ל
21. Den urettferdige låner og gjev ikkje att,den rettferdige er miskunnsam og gåvmild.
22. Dei Herren velsignar, skal arva landet,dei han forbannar, skal ryddast ut.Mem מ
23. Herren gjer mannens steg fasteog gleder seg over hans veg.
24. Om han fell, går han ikkje over ende,for Herren held hans hand.Nun נ
25. Ung har eg vore, no er eg gammal,aldri har eg sett ein rettferdig forlateneller hans born be om brød.
26. Han er alltid miskunnsam og låner ut,hans born blir ei velsigning.Samek ס
27. Vend deg bort frå det vonde og gjer det gode,så skal du bu trygt for alltid.
28. For Herren elskar det som er rett,han forlèt ikkje sine trugne.Ajin עDei blir haldne oppe til evig tid,men borna til dei urettferdige blir utrydda.
29. Dei rettferdige skal arva landetog alltid få bu i det.Pe פ