18. Men Herrens auge kviler på deisom fryktar han og ventar på hans miskunn,
19. så han kan fria dei frå dødenog halda dei i live gjennom hungersnaud.
20. Vår sjel ventar på Herren;han er vår hjelp og vårt skjold.
21. Vårt hjarte gleder seg i han,vi set vår lit til hans heilage namn.
22. Lat di miskunn vera over oss, Herre!Det er deg vi ventar på.