8. Lat hans dagar bli fåog ein annan overta hans oppdrag!
9. Lat borna hans bli farlause,kona hans bli enkje!
10. Lat borna flakka omkring og tigga,gå tiggargang frå øydelagd heim.
11. Lat ein långjevar ta alt han eig,framande plyndra frukta av hans strev.
12. Lat ingen visa han miskunneller visa nåde mot hans farlause born.
13. Lat etterkomarane hans bli utryddaog namna strokne i neste slektsledd.
14. Måtte Herren minnast hans fedrars skuld,synda til mor hans må ikkje strykast ut.
15. Måtte Herren alltid ha dei for augaog utrydda minnet om dei frå jorda.
16. For han tenkte aldri på å visa miskunn,men jaga dei hjelpelause, fattige og motlausefor å drepa dei.
17. Han elska å forbanna,lat forbanning koma over han!Han ville ikkje velsigna,lat velsigning flykta frå han!
18. Han kledde seg i forbanning som kappe.Lat henne trengja inn i han som vatn,inn i knoklane som olje.
19. Lat henne bli som kleda han tek på,som eit belte han alltid ber!
20. Lat dette vera Herrens løntil dei som klagar megog talar vondt om meg.
21. Du, Gud Herre,gjer slik med meg for ditt namn skuld.Di miskunn er god, berg meg!