4. Somme fór vill i ørken og øydemark,dei fann ikkje vegen til ein by der dei kunne bu.
5. Dei var svoltne og tørste,kreftene vart borte.
6. Då ropa dei til Herren i si naud,og han fria dei ut av trengslene.
7. Han førte dei på rett vegså dei kom til ein by der dei kunne bu.
8. Dei skal prisa Herren for hans miskunn,for hans undergjerningar mot mennesket.
9. Han lét den tørste drikka,han metta den svoltne med gode gåver.
10. Somme sat i mørker og dødsskugge,bundne i naud og jern,
11. for dei hadde trassa Guds ordog forakta råd frå Den høgste.
12. Hjartet deira vart kua av slit,dei snubla, det var ingen som hjelpte.
13. Då ropa dei til Herren i si naud,og han berga dei ut av trengslene.