6. Vi har synda slik fedrane våre gjorde,vi har bore oss ille åt og gjort urett.
7. Fedrane våre i Egypt tenkte ikkje på dine under,dei kom ikkje i hug di store miskunn.Ved sjøen var dei trassige, ved Sivsjøen.
8. Men han frelste dei for sitt namn skuldså dei skulle kjenna hans kraft.
9. Han truga Sivsjøen, og sjøen tørka inn,han førte dei gjennom djupet som gjennom ein ørken.
10. Han frelste dei frå hatarhand,frå fiendehand fria han dei.
11. Motstandarane vart dekte av vatnet,ingen kom frå det med livet.
12. Då stola dei på hans ordog song lovsong for han.
13. Snart gløymde dei det han hadde gjort,og venta ikkje meir på råd frå han.
14. Dei vart griske og grådige i ørkenen,i øydemarka sette dei Gud på prøve.
15. Då gav han dei det dei kravde,men sende sjukdom som tærte dei bort.
16. Dei vart misunnelege på Moses i leirenog på Aron, Herrens heilage.
17. Jorda opna seg og slukte Datan,ho lukka seg over Abirams følgje.
18. Då braut det ut eld blant dei,og logen brende opp dei skuldige.
19. Ved Horeb laga dei ein kalvog bøygde seg for det støypte biletet.
20. Dei bytte bort si æremot eit bilete av ein okse som et gras.
21. Dei gløymde Gud som frelste dei,som gjorde storverk i Egypt.
22. Han gjorde under i Hams landog skremmande gjerningar ved Sivsjøen.
23. Han sa at han ville rydda dei ut,men Moses, hans utvalde, la seg imellomog stagga hans øydeleggjande harme.
24. Dei vraka det herlege landetog stola ikkje på hans ord.
25. Dei murra i teltaog høyrde ikkje på Herrens røyst.
26. Då lyfte han handa mot deiog svor å slå dei ned der i ørkenen,