3. Kjem ein urettferdig, kjem forakt,og med skam følgjer spott.
4. Ein manns ord er som djupt vatn,og visdomens kjelde er ein bekk som vell fram.
5. Det er gale å halda med ein urettferdigog driva den rettferdige bort frå retten.
6. Dårens lepper valdar strid,munnen hans ropar etter riset.
7. Dårens munn blir hans undergang,leppene blir ei snare for han.
8. Ord frå ein baktalar er som lekre retter,dei glid ned i magen.
9. Den som forsømer arbeidet sitt,er bror til den som øydelegg.
10. Herrens namn er eit festningstårn,dit spring den rettferdige og finn vern.
11. Rikmanns gods er hans faste borg,i hans tanke er det som ein vernande mur.
12. Før mannen fell, er han stolt i hjartet,føre ære går audmjukt sinn.
13. Den som svarar før han høyrer,er dum og haustar skam.
14. Motet held eit menneske oppe i sjukdom,men mismot, kven kan bera det?