1. Ve meg! Det er som når frukta er plukkaog vinhausten er over:ikkje ei drue å eta,ikkje ein fiken eg har lyst på.
2. Dei trugne er borte frå landet,det finst ingen rettvis blant folk.Alle ligg på lur etter blod,kvar ein vil fanga sin neste i garnet.
3. Hendene er gode til å gjera vondt.Hovdingen krev inn,dommaren vil ha betaling,storkaren seier kva han vil ha,og slik snur dei om på alt.
4. Den beste av dei er som ein klungerbusk,den ærlegaste verre enn eit klungerkratt.Vaktmennenes dag er komen, rekneskapsdagen.No er forvirringa der.